Compartindo "Mentira"

Hai xente á que lle gusta moito ler, e despois están esas persoas que son apaixoadas polas lecturas, que cada libro do que oen falar queren gozalo.Pois ben, o pasado venres , a maioría d@s presentes na biblioteca durante o recreo eramos destas ultimas.

Xuntámonos para comentar Mentira de Care Santos e a sesión comezou co resumo do argumento por parte dunhas rapaciñas de 1º de ESO ás que lles gustou moito , moito a novela aínda que lle poñen pegas ao final escollido pola autora.

En realidade tod@s @s que a lemos temos boa opinión do libro e conste que somos moitas as persoas que o lemos; moitas máis das asistentes xa que por razóns de coincidencia de actividades e  traballo houbo que non puido asistir pero si nos fixo chegar a súa opinión.

Dá tanto que conversar, hai tanto sobre o que opinar no relato de Care santos que comprían varios recreos para facelo.De calquera xeito o que nós queremos é crear unha necesidade: a de ler  e compartir o que lemos opinando.E iso lográmolo.

A rapazada , máis animada a participar, aplicou os temas que se tratan na lectura á súa vida persoal e así  soubemos cousas:

Comparan o uso que fan do seu móbil co que fai Xenia, a protagonista:eles non se separan do móbil nin cando se van deitar.Tamén  descubrimos que alí había tres persoas que non  teñen móbil propio e afirman que non o precisan.

Para Ric, outro protagonista da novela,a persoa máis importante da súa vida foi o seu curmán Ben,e para a maioría dos que estaban, fórono, ou sono, os sesu avós. Fermoso recoñecemento aos maiores!

Non queren nin imaxinarse a reacción dos seus pais se el@s confesaran que por culpa dun intenso enamoramento , as notas do trimestre ían ser malas, moi malas.Admiran a actitude dos pais de Xenia cando ela llelo contou.

Nunca tiveron problemas en internet ,pero saben que teñen que ser coidadosos.

Os dous  rapaces protagonistas son uns namorados da  lectura e dos libros e así fálannos de O vixía no centeo, de Salinger e O Principiño de Saint-Exupery.@s nos@s tamén falaron deses libros que tanto lles gustaron e non poden esquecer, por exemplo La última jungla, de Mar Cole ; La tumba de Aurora K, de Pedro Riera; El Príncipe de la niebla, de Ruiz Zafón e , acabou explicando a súa preferencia por La ladrona de libros,de Markus Zusak outro rapaz.

Xa non había tempo para máis porque o timbre reclamábanos na rutina das clases, pero aínda quedaron rapazas buscando O Principiño e O vixía no centeo para levar prestados e un pai buscando aqueles que recomendara o noso alumnado.Este , comprenderedes, foi o momento máis gratificante: un libro lévate a outro.O dito, uns apaixoados pola lectura.