Querida avoa...

Os rapaces e  as rapazas que acudiron onte mércores á reunión do club ( o martes foi festivo en Chantada) teñen poucos recordos de cando eran pequen@s. Ao máis que chega algunha persoa é a lembrar algo de cando tiña catro anos. E se miramos cara o futuro , non teñen imaxinación suficiente para  verse máis alá dos 18 anos ,salvo  unha rapaza que  se ve de avoíña " marchosa e dinámica"  facendo o que lle peta e "mandando".

Xa que mencionaron a palabra máxica na xuntanza, comezamos a falar dos avós e avoas .Tod@s conservan  polo  menos un e quéren@s moito  por iso aproveitamos para escribirlles unha breve carta ( agora que ninguén as escribe) na que lle tiñan que contar unha noticia que significase moito para  @s avós e avoas.Tod@s se dirixiron a unha  avoa.Unha persoa  non soubo que dicirlle porque di que a súa avoa non precisa de boas noticias, xa as ten a diario.Outras dúas escribiron as misivas  desde o presente  para contar que  iría para a súa casa " todos os venres " ou que  a familia está a arranxar a casa na que " ti e máis o avó vivistes durante tanto tempo".Houbo alumn@s que escribiron as súas cartas  para dicirlle a avoa que remataran a carreira de veterinaria, medicina ou que , ademais, xa conseguiran o traballo acorde cos estudios realizados,  nesta  súa vila;aínda houbo quen lle  anunciaba a súa volta á casa- non sabemos se polo nadal-  cun fermoso regalo , que a faría feliz, na maleta.

Todas estas actividades , orais e escritas, serviron para presentarlles  aos "avós e avoas" que protagonizan o libro de Paco Roca titulado Engurras  que será a lectura deste primeiro trimestre.

A rapazada de 2º A vai preparar  algo ben bonito para a reunión de novembro. Pero diso xa teredes noticia.