Hoxe é o aniversario do nacemento de Hans Christian Andersen,autor de famosos contos infantís, por iso esta foi a data escollida para celebrar o Día Internacional do Libro Infantil.
Cada ano encárgaselle a un autor que escriba a mensaxe conmemorativa e a un ilustrador que cree a imaxe. Este ano o cartel é de Mikhail Fedorov e as palabras foron cosidas por Sergey Makhotin.
Lede o texto traducido por Sabela González e admirade:
« Cando era moi neno gustaba de
construír casas con bloques e con xoguetes de todo tipo. No canto do tellado,
decotío empregaba un libro infantil ilustrado. Nos meus soños, agatuñaba ao
interior da casa, deitábame na cama feita cunha caixa de mistos e ollaba para
as nubes ou o ceo estrelado. Dependía da ilustración que máis me gustase.
De maneira intuitiva, seguín a
norma vital de cada neno, que procura crearse un medio cómodo e seguro; e un
libro infantil de certo axudaba a conseguilo.
Logo medrei, aprendín a ler, e un
libro na miña imaxinación comezou a parecer máis unha bolboreta, ou mesmo un
paxaro, ca o tellado dunha casa. As páxinas do libro semellaban as ás e
crepitaban. Parecía que o libro que xacía na repisa da ventá ía saír voando
pola fiestra aberta cara a lugares descoñecidos. Collino e comecei a ler, e o
libro comezou a acougar. Logo seguín o libro a outras terras e mundos, expandín
así o espazo da miña imaxinación.
Que felicidade ter un libro novo
nas mans! Ao principio non sabes de que vai. Resistes a tentación de abrir a
última páxina. E que ben cheira! É imposible dividir o seu cheiro nos seus
compoñentes: tinta de imprenta, cola... Non, non se pode. Un libro ten un
cheiro particular, único e emocionante. As puntas dalgunhas páxinas péganse
entre elas, coma se o libro aínda non estivese esperto. Esperta cando comezas a
lelo.
Estás a medrar e o mundo ao teu
redor está a facerse máis complicado. Estás enfrontándote a preguntas que
ningún adulto está preparado para responder. Con todo, é tan importante que
compartas as túas dúbidas e segredos con alguén! E velaquí que chega de novo un
libro para te axudar. Moitos de nós nos temos sorprendido pensando “este libro
vai sobre min!”. E, de súpeto, o personaxe favorito parécese a ti. Ten os
mesmos problemas e enfróntase a eles con dignidade. E outro personaxe non se
che parece en nada, pero queres que sexa o teu modelo a seguir, queres ser
igual de valente ou ter o mesmo enxeño.
Cando un neno ou nena di “non me
gusta ler!”, a min dáme a risa. Non lles creo. Seguro que comen xelados, xogan
a xogos e ven películas interesantes. Noutras palabras: gústalles divertirse. E
ler non é un traballo duro de cara a desenvolver os sentimentos e a
personalidade, o que é, antes que nada, é un gran pracer.
E, para iso, especialmente, é
para o que os autores escribimos libros infantís!»
0 comentarios:
Publicar un comentario