Coñecer o pasado para comprender o presente e imaxinar o futuro

O que máis lle gustou ao  alumnado de 3º B de A voz do lago foi a existencia dese libro " maldito" que está no pazo e cada vez que se abre algo sucede. Subliñan a aparición, pouco verosímil,  de sereas que tamén apareceran en De Profundis de Miguelanxo Prado ( a súa lectura do 1º trimestre).

Decláranse afeccionad@s ás lecturas de lendas,de aventuras e ciencia ficción. 

De volta á realidade  falamos de María Mariño, a poeta que Antón Riveiro Coello converte en coprotagonista da novela. Coñecíana, e tamén algúns dos versos que coseu.E lembramos o escenario no que o autor sitúa a narración que nos levou a contemplar imaxes do Pazo de Goiáns, do seu embarcadoiro, da fonte do xardín que representa unha serea.Unha construción histórica que nos enlaza co pasado.

E neste punto recibiron unha proposta. Se puidesen viaxar ao interior dos libros (como ocorre en 2083 de Vicente Muñoz Puelles,quen deles se atrevería a "viaxar" pola novela que estamos comentando? Pois só un rapaz rechazaría a oferta. As rapazas aplaudían a idea.

Sabendo que non poderían cambiar a historia ( ao contrario do que sucede nalgún capítulo da serie televisiva El Ministerio del Tiempo), queredes saber a que libro viaxarían  de boa gana? Pois escolleron a Saga Diverxente de Verónica Roth, Palabras de Caramelo de Gonzalo Moure, Harry Potter de J. K. Rowling e  A Rateira, de Agatha Christie. Tíñano moi claro. A min custaríame máis decidirme.