En cada casa unha historia

Cada libro que lemos dinos algo máis  do que nos conta. Estamos lendo coa rapazada de 1º A de ESO  A Mansión dos Pampín  de Miguelanxo Prado e teremos ocasión , na próxima reunión, de falar e opinar da historia da familia Pampín e as súas peripecias.Na de onte , martes, quixemos afondar na  harmonía que debe existir entre as vivendas e o medioambiente, o patrimonio histórico-artístico e o contorno en xeral.

Por iso , cada rapaz escolleu a cegas un folio no que lle aparecía una fotografía dunha casa.Tratábase de construcións de pedra, de peles, de ladrillo, de formigón, de xeo, de terra, de madeira, de palla, de tea…Vellas , antigas ou modernas.Rurais e urbanas.Unhas  eran das que permanecen fixas nun lugar, pero outras eran facilmente movibles ( tenda de campaña , vivenda  en vehículo). Podíanse situar en diferentes lugares do mapa do mundo: uns próximos (Chantada e outros lugares de  Galiza, Andalucía) e outros máis distantes como  Alaska, Amazonía, África, estados Unidos  ,Hungría, Finlandia,Islandia…

En común puxemos toda a información anterior porque era significativa para a segunda parte da sesión na que tiveron que crear unha narración da que fosen protagonistas unha parella  cun fillo e unha filla que viviran en cada un daqueles fogares.

E fixérono con interés ,creatividade e orixinalidade sabendo que non lle ocorre o mesmo a quen percorre os salóns dun pazo árabe  ou dorme nunha tenda ao aire libre ou se protexe da extrema temperatura nunha casa baixo terra en Islandia.Tiveron en conta o clima, a paisaxe, e ,en xeral ,as condicións que determinan a vida das persoas segundo se atopen nun ou outro  medio .

Unha experiencia gratificante que leva á rapazada a reflexionar sobre estas cuestións,nada  menores,  que lle irán creando opinión sobre a necesidade de adaptarse , no máis amplo sentido da palabra, ao lugar que desexamos sexa o noso fogar.