Comezamos a reunión recollendo máis adxectivos para as armas; ademais de tristes son violentas , caras, químicas, escuras, detestables, mortíferas...
Lembramos que é 8 de marzo, Día Internacional da Muller, e falamos das nosas protagonistas femininas da novela de Marina Mayoral: Harmonía e Rosa. Esas nenas refuxiadas en Rusia que loitaron por realizar os seus soños nunha situación tan adversa; lonxe do seu país e da súa familia, rodeadas de descoñecidos que falaban unha lingua allea, sen esperanzas de retorno...E trouxemos a Harmonía e a Rosa á actualidade; cando lembramos as imaxes de refuxiados que vemos todos os días nos xornais e na televisión, fuxindo cara un destino incerto que sempre será mellor que o das " tristes armas" que abandonan.
Preguntad@s sobre cales eran os seus soños para o futuro, un dixo querer ser médico, outro enxeñeiro , outro mestre...A continuación preguntámonos con que soñarían os rapaces e rapazas refuxiados; se eles tamén pensarían que lles gustaría ser de maiores. @s nos@s alumn@s responderon que os refuxiados non pensarían no seu futuro profesional , pois eles só poden pensar en SOBREVIVIR.
-¿Cales son as vosas preocupacións?-pregunteilles eu."Tonterías profe, nós preocupámonos por tonterías". Responderon con unanimidade.
0 comentarios:
Publicar un comentario