Por non falar do que non se coñece

Caladiños estaban hoxe os rapaces e rapazas da fotografía. Custou un mundo que falasen, que participasen ao comezo da reunión.O motivo era que moit@s non  leran as páxinas acordadas e... non podían opinar por iso de que falar do que non se sabe...

E as persoas que as lemos  non quixemos destriparlles o libro de Paco Martín así que cambiamos de  actividades sobre a marcha e seguimos falando por aquilo de coñecernos.

Deste xeito,como se fósemos a muller do Rexedor que aparece nas primeiras páxinas da novela  Das Cousas de Ramón Lamote ,  propuxémonos "fundar" unhas ONG ben estranas e inútiles pero resultou difícil porque esta rapazada considera moi importante a labor das organizacións creadas para axudar aos demais.So xurdiu unha de axuda ás persoas que usan gafas ( axiña  preguntei polas actuacións da mesma xa que uso lentes) e outra relacionada con axudar ao profesorado que non quixen entender moi ben.

E aínda que non querían falar da lectura , por descoñecemento , non lles importaría falar durante unha hora, sen que ninguén soubese que eran uns verdadeiros descoñecedores,de temas tan variados como o gatosaurio, Rafalandia, o fume,as pastillas da felicidade,os ordenadores con forma de peixe, os colgadoiros ou, e  isto doéulle aos asistentes masculinos porque pensaron moi mal,o que pasa na mente  dos mozos.

Para a vindeira reunión, xa no novo ano, falaremos , sobre todo, das  especiais Cousas de Ramón Lamote.