Pamp@s cos Pampín

«Estes Pampín son parvos!»-di un rapaz ao entrar na reunión.E despois, matizou a súa afirmación: «escolleron o lote equivocado!»E , a partir destas palabras continuou unha conversa na que tod@s participaron dun xeito moi activo amosándonos novos puntos de vista,e puntualizando e argumentando opinións.

Concordamos en que Indalecio descoñecía o que agachaba cada lote, en que non merecían a herdanza , en que se atoparon na vila con canto pillabán había, en que os ricos da aldea parece que chegaron a selo por medios pouco lícitos, e en que nos gustou A Mansión dos Pampín de Miguelanxo Prado a tod@s menos a un que se queixa das ilustracións.

E se el@s herdaran  a casa da aldea como Inda, que farían? Dixeron que a venderían para mercar uns/unhas un piso mellor, e outr@s unha casa.

Vantaxes e desvantaxes do piso? Saíron unhas cantas. Houbo un rapaz , ben práctico el, que dixo preferir o piso argumentando que é moito máis doado de limpar.(Ai, como o comprendo!)

E se herdaran o lote dos pisos e garaxes, que farían? Maioritariamente vendelos para adquirir algo mellor.

E se nos tocara a lotaría de nadal?-pregunta unha das asistentes.As respostas foron variadas: viaxar, gardar os cartos por se os necesitaran máis adiante, restaurar a casa que teñen nas aldeas... (E tod@s coñecen algunha casa ou pazo restaurado polos arredores, e valoran o esforzo que os donos realizaron para integralos no entorno e repectar a tradición.)

Rematamos poñéndolle adxectivos a Indalecio, a súa muller e fillos, ao alcalde , ao contructor...Debo  dicir que non saíron ben parados. Pero tampouco o merecían!