O único que queda é o amor e o Principiño

       Ola amig@s!

       Novo martes e nova reunión da rapazada de 4º que non estivo tan concorrida

como habitualmente porque o alumnado de P.D.C. saíra a unha actividade complementaria da que non regresou a tempo para asistir.

       Na reunión había rapaces que só leran O Principiño, outros que so leran O único que queda é o amor  e , outros que leran ambos.

       O primeiro calificativo atribuído ás dúas lecturas foi:fantásticas!

       Despois comezamos a analizar cada lectura máis polo miúdo.

      Así, segundo a opinión do alumnado de 4º de E.S.O. , a obra de Saint-Exupery é unha crítica feroz á nosa sociedade. E facían fincapé no de "nosa" dado que é plenamente actual. Cada reflexión, cada expresión do cativo protagonista  é unha lección para a nosa vida. Salientaron os seguintes valores reflectidos ao longo da obra:

       a) O esencial é invisible aos ollos, o que importa non se ve de xeito doado e debemos valorar ás persoas polo que son  e non polo que teñen.

     b) A amistade é un piar básico nas nosas vidas e o raposo aceptaba ser domesticado so para ter un amigo.Pero nós temos amigos non domesticados e hai que  coidalos.

     c) Se nos coñecemos e coñecemos ben aos demáis saberemos a onde poderemos chegar e so esixiremos o que un sexa capaz de alcanzar. Cando o saibamos seremos sabios.

       d) Camiñar sempre en liña recta pode que non nos leve a ningures.Aínda que os humanos sempre dicimos que o camiño máis curto é a liña recta , a rapazada de 4º cre que moitas veces hai que facer curvas, dar pasiños atrás... para avanzar axeitadamente.

      e) Todo o que facemos ten as súas consecuencias...

      Estas e outras moitas ideas xurdiron de O Principiño que , unha vez máis, nos deixou engaiolados.

Un dos libros e puntos de lectura alusivos 

  

    Polo que se refire á colección de relatos da Agustín Fernández Paz comentamos os que máis gustaron e  os motivos.

    A tod@s lles gustou  o primerio, o titulado "Un radiante Silencio". E non me extraña, é precioso.

      Ademáis cada un suxeriu outros títulos: "Amor de Agosto "( relato dun  mecánico namorado da filla do xefe), "Esa extraña lucidez"( que ten coma narrador a pantasma dun can),"Eloxio da filatelia" ( narración cun final que sorprende) ou "Unha foto na rúa" ( no que se aborda unha busca obsesiva).

       Tod@s concordamos que os relatos  , lonxe do que puidera parecer, non son nada cursis. Pola contra, tratan o tema do amor pero dende diferentes ángulos coma ben manifestou unha das rapazas que quedou absolutamente prendada deste libro.

Algúns dos entusiastas lectores de 4º

       Xa sen tempo para máis soou o timbre deixándonos un bo sabor coas lecturas feitas.

       Grazas por vir, por ler.

       Sei que seguiredes gozando co que leades.

       Aburiño!